Γεννήθηκα το 1980 στο Αγρίνιο όπου μεγάλωσα και ολοκλήρωσα τις εγκύκλιες σπουδές μου. Πτυχιούχος της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών παρακολούθησα πολλά σεμινάρια και μαθήματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ παράλληλα εξειδικεύτηκα στις δημόσιες σχέσεις και την διοίκηση.
Σήμερα, πιστεύοντας στην ανάγκη συνεχούς εξέλιξης και επιμόρφωσης είμαι μεταπτυχιακός φοιτητής Οικονομικών. Είμαι δικηγόρος, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αγρινίου και του Δικηγορικού Συλλόγου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν της Γερμανίας. Έχω επίσης από τα φοιτητικά μου χρόνια εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα για μεγάλες εταιρίες όπως η Tim τηλεπικοινωνίες, η ADP ltd, η δικηγορική εταιρία των καθηγητών της Νομικής Φλογαϊτη-Σίουτη κ.α.
Είμαι μέλος σε ενώσεις και επιστημονικούς φορείς σήμερα στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων μου, ενδεικτικά, Society for the Law of the Eastern Churches of the Law School of Vienna (Ένωση για το εκκλησιαστικό δίκαιο των Ανατολικών Εκκλησιών , της Νομικής του Πανεπιστημίου της Βιέννης), European Association of Law and Economics (Ευρωπαϊκή Ένωση του δικαίου και της οικονομίας), Ένωση Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών,Γυμναστική Εταιρία Αγρινίου, Σύλλογος Ιεροψαλτών Αιτωλοακαρνανίας “Άνθιμος ο Αρχιδιάκονος” κ.α
Γονείς μου ο Θεόδωρος Καραπάνος συνταξιούχος υπάλληλος του ΟΤΕ, πρώην εκδότης του περιοδικού «ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙ» και πτυχιούχος Ιεροψάλτης και η Βιβή Παπαγαλάνη συνταξιούχος υπάλληλος του ΙΚΑ. Σύζυγός μου η Δρ. Ελένη Δαουτσάλη-Καραπάνος Χημικός, Λέκτορας του Πανεπιστημίου του Φλένσμπουργκ στη Γερμανία και καθηγήτρια σύμβουλος της μέσης εκπαιδεύσεως.
Από τα μαθητικά, τα φοιτητικά χρόνια έως και σήμερα ανέπτυξα κοινωνική δράση συμμετέχοντας σε μαζικούς χώρους και απέκτησα διοικητική εμπειρία ασκώντας διοίκηση στο πλαίσιο της κοινωνίας των πολιτών και του εθελοντισμό. Όλοι μας ως ενεργοί πολίτες με τα διαφορετικά βιώματα και εμπειρίες που έχουμε, μπορούμε να προσφέρουμε στο συνάνθρωπο μας, στο κοινωνικό σύνολο, στον τόπο μας. Ειδικά στις μέρες μας η κρίση αξιών έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική και κοινωνική φθορά ενώ οι κατά καιρούς λανθασμένες επιλογές προκάλεσαν ιδιαίτερα προβλήματα στην αγορά με τεράστιο κόστος στην καθημερινότητά μας. Την ίδια στιγμή το κράτος δυσλειτουργεί με κόστος στην ατομική αξιοπρέπεια ειδικά στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας και της εκπαίδευσης.
Τα τελευταία χρόνια δεν είναι δύσκολο κάποιος να διαπιστώσει τις αθρόες μετακινήσεις νέων αλλά και μεγαλύτερων συμπολιτών μας σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και την μετανάστευσή σε τρίτες χώρες όπου εκατοντάδες χιλιάδες αναζητήσαμε μια καλλίτερη επαγγελματική προοπτική ή ακόμη και την ίδια την ελπίδα. Ο τομέας αυτός, το φαινόμενο αυτό είναι κάτι που γνωρίζω και θεωρώ ο,τι μπορώ να προσφέρω ως άνθρωπος που το έχω βιώσει εμπειρικά. Είναι όμορφο να ερχόμαστε από μια πατρίδα με τέτοια ιστορία αλλά πιο όμορφο το να μπορούμε να διεκδικήσουμε την περίοπτη θέση που μπορεί και πρέπει η Ελλάδα να έχει στην ιστορία. Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται αγώνας. Ένας αγώνας με αξιοπρέπεια, με ειλικρίνεια, με πίστη και αγάπη. Ο αγώνας γίνεται με στόχευση το κοινό όφελος και η συμμετοχή στην πολιτική -σε όλα τα επίπεδα- πρέπει να είναι μόνο προσφορά. Δεν είναι ανεκτό το να ζει κάποιος από την πολιτική αλλά να ζει για να προσφέρει στα κοινά. Η διαφάνεια στην πολιτική δεν μπορεί να υπόσχεση αλλά αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση.
Η Αιτωλοακαρνανία μας, αυτή η τόσο ιδιαίτερη γωνιά της Ελλάδας που μας γέννησε, που μας φιλοξενεί, είναι ένας τόπος ευλογημένος από το Θεό, με πλούσιο γεωγραφικό ανάγλυφο, με απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης όπως και η δύναμη των ανθρώπων της. Ο τόπος μας έχει τα εχέγγυα, τις δυνατότητες, τον φυσικό πλούτο και τον κόσμο που μπορεί να αποτελέσει υπόδειγμα ανάπτυξης και να γίνει ανταγωνιστικός. Ένας λαός δουλεμένος, με ιστορία στην αγροτική παραγωγή, με ιστορία στην τέχνη, την ποίηση και με προσφορά στην προσπάθεια και τον αγώνα για ελευθερία. Χαρακτηριστικά θεμελιωμένα και σμιλεμένα σε κάθε γωνιά της Αιτωλοακαρνάνικης γης. Ένας τόπος όμως που δεν έχει λάβει αυτά που έπρεπε και υπολείπεται σε ανάπτυξη σε σχέση με άλλους νομούς και περιφέρειες της πατρίδας μας. Πρέπει και μπορούμε όλοι μαζί με ενθουσιασμό και εμπειρία, με προτάσεις και όρεξη για δουλειά να παλέψουμε για προσφορά στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και αναδόμησης του τόπου μας, της ζωής μας, της ελπίδας μας.
Θυμάμαι την αείμνηστη γιαγιά μου δασκάλα, Ευφροσύνη Τσακάλου- Παπαγαλάνη σε περιηγήσεις που κάναμε στον κήπο των Ηρώων στην πατρίδα της στο Μεσολόγγι να μου τονίζει ότι κάθε αγώνας, κάθε μάχη κερδίζεται μόνο με πίστη και αγάπη.
Σας καλώ με πίστη και αγάπη, με ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια να προσπαθήσουμε για την επόμενη μέρα του τόπου μας. Με φιλικούς χαιρετισμού
